© Rootsville.eu

Ben Wolfe (US)
tiltle: The Understated
music: Jazz
release date: august 09, 2024
promotion: Lydia Liebman Promotions
info artist: Ben Wolfe


© Rootsville 2024


Dit suggestieve nieuwe album van Ben Wolfe bevat een verzameling nieuwe originele composities van Wolfe, gecombineerd met herinterpretaties van een deel van het klassieke materiaal van de componist, met een bijzondere nadruk op de ballad-liedvorm. Het album bevat tien nummers, waarvan er vijf ballads zijn – een gewaagde zet voor elke componist – Wolfe creëert hier een samenhangend verhaal dat de perceptie van de luisteraar van de klassieke ballad uitdaagt. The Understated bevat Wolfe naast artiesten die de frontlinie van de moderne jazz vormen, waaronder pianist Orrin Evans, tenorsaxofonist Nicole Glover, drummer Aaron Kimmel, gitarist Russell Malone en pianist Sullivan Fortner.

Wolfe heeft zich altijd aangetrokken gevoeld tot het vinden van schoonheid in subtiliteit. Hij ervaart een zekere rust en elegantie in het Coltrane Quartet, de Hot Fives en Sevens van Louis Armstrong, de legendarische bands en ritmesecties van Miles Davis en de muziek van Charlie Parker. Terwijl hij natuurlijk geniet van de immense wereldopbouwende energie van deze muziek, is het de “andere kant” – het ongrijpbare, magische aspect dat hem eindeloos boeit – het ingetogene. De componist haalt zijn inspiratie vooral uit het ensemblewerk van deze kenmerkende jazzensembles. Ondanks dat de afzonderlijke partijen op zichzelf buitengewoon mooi zijn, spelen de muzikanten in deze archetypische ensembles alleen wat nodig is om de muziek te dienen, waarbij ze vooral aandacht besteden aan het bandgeluid dan aan hun individuele geluid. The Understated belichaamt dit ethos met een enorm impactvolle ensemblegerichte aanpak.

Wolfe probeerde de draad voort te zetten die was gestart door “Lullaby in D” van zijn vorige veelgeprezen release Unjust. Wolfe geeft aan: “Iets aan die opname was zo perfect voor mij. Het was tot leven gebracht en het had dat ensemble-ding. Wolfe verzamelde het kwartet dat “Lullaby” opnam (inclusief oude medewerker Orrin Evans, evenals recente frequente medewerkers Aaron Kimmel en Nicole Glover) en twee zeer speciale gasten, Russell Malone en Sullivan Fortner. Het opnameproces vond plaats in één kamer zonder koptelefoon of isolatiecabines, wat het collectieve bewustzijn van de groep verder benadrukte.

Deze plaat slaagt erin de uitgebreide muziek van Wolfe tot leven te brengen door uiterst gewetensvol groepsspel. Niets wordt geforceerd of geduwd; alles wat gezegd moet worden, wordt vermeld. De single van het album, ‘Waltz’, vat de geest van het project samen. Wolfe zegt: “Ik bekijk albums als een compleet schilderij, dus singles waren moeilijk voor mij. Dit nummer ligt heel erg in de geest van het geheel, maar verraadt de plaat niet.” Het stuk bevat een sentimentele melodie die met gratie wordt gebracht door tenorsaxofonist Nicole Glover, voordat Glover en Evans beginnen aan opzwepende solo's die in en uit de harmonie van het deuntje dansen.

Andere nieuwe originele composities die hier te zien zijn, zijn onder meer ‘Ballad in B’, wat misschien wel het beste de verbluffende samenhang van de groep demonstreert. Dit deuntje is een verfrissende afleiding omdat het een serene herhaalde melodie bevat zonder openlijke melodische improvisatie. Het volgende nummer, “Anagram”, begint met de ritmische refreinen van Kimmel en een unisono melodie gespeeld door Glover en Wolfe en is een echt ensemblestuk. Op dit nummer schittert Wolfe met een lyrische solo. Het stemmige korte intermezzo “So Indeed” is een lyrisch meesterwerk dat de luisteraar naar nog meer doet verlangen. In “Beautiful You” speelt meestergitarist Russell Malone de melodie van het nummer. De nadruk hier op ingetogen lyriek is een goede herinnering aan het oude gezegde “het zijn niet de noten die je speelt, het zijn de noten die je niet speelt”. Elke ruimte tussen de melodische momenten laat ruimte voor de luisteraar om dieper en dieper in het nummer te ademen. Het rijdende “Triangle Man” bevat fantastische improvisaties van Glover en Kimmel. Het tender “Barely Spoken” sluit het album af met een speelfilm voor pianist Sullivan Fortner.

Het album bevat ook verwijzingen naar Wolfe’s eerdere werken, waardoor een persoonlijk muzikaal universum ontstaat. “The Poet Speaks” is het openingsnummer van zijn eerste plaat, 13 Sketches. “Occam’s Razor” werd jaren geleden gecomponeerd voor een samenwerking met een choreograaf en schilder, en was in zijn oorspronkelijke vorm een ​​heel andere compositie. “Love Is Near” was oorspronkelijk te vinden op The Whisperer. Vooral bij ballads gebruikt Ben stemmen en geluiden die voor hem bepaalde dingen vertegenwoordigen, waarbij hij opzettelijk verwijst naar zijn andere composities om verbindingen tussen zijn liedjes te creëren.

De geweldige composities van Wolfe op dit album zijn ook beïnvloed door de groep muzikanten die hij voor deze release heeft samengesteld. Wolfe merkt op: “Een van de dingen die deze vijf muzikanten gemeen hebben, is dat ze niet alleen echte ensemblespelers zijn, maar dat ze altijd iets onverwachts en speciaals zullen spelen.” Luisteraars zullen rust en schoonheid vinden in de ensembleoptredens in The Understated.

tracks:

  1. The Poet Speaks - (5:13) 
  2. Occam’s Razor - (3:55) 
  3. Ballad in B - (2:39)
  4. Anagram - (4:28)
  5. So Indeed - (2:13)
  6. Waltz - (3:35)
  7. Beautiful You - (2:59) 
  8. Triangle Man - (3:20) 
  9. Love Is Near - (5:40) 
  10. Barely Spoken - (5:39)